Home | Wegwijzer | Verhalen
Zeevaartschool 1961-1963
Van klas BM – B waren vijfentwintig leerlingen gehuisvest in zowel het internaat als in verschillende kosthuizen.
Het was een klas met veel leerlingen die een studiebeurs hadden van de KJCPL, de KPM en Shell. Onze klassenleraar was de heer Teulings.
Na een jaar internaat aan de Breewaterstraat bleek ik toch niet zo geschikt om het tweede jaar daar ook door te brengen.
Te massaal (grote slaapzalen met stapelbedden) en alles behoorlijk streng , hoewel goed voor de studie.
Het was elke avond verplicht studeren onder toezicht van een leraar.
De directeur destijds was de heer Dop. Vrij streng in mijn herinnering. Met een aantal bootslieden (met Marine achtergrond) zorgde hij voor orde en gezag.
Die bootslieden, zo herinner ik mij, draaiden ’s morgens je teen een halve slag als je niet snel genoeg je bed uit kwam.
In die periode was het Katholiek Militair Tehuis in de Hellebardierstraat een veel bezochte plek, omdat daar gebiljart kon worden.
Er was daar ook televisie, waarop soms de Europacup voetbalwedstrijden van Ajax of Feyenoord waren te zien.
Ik herinner me een avond dat we daar bleven hangen om een voetbalwedstrijd te bekijken en dus niet aan de studie gingen.
De internaat toezichthouder van die avond kwam langs en gelastte ons naar het internaat te gaan, maar niemand ging.
We kregen uiteraard straf en ik vermoed dat dat extra afwasbeurten na het avondeten zijn geweest, alsmede huisarrest.
Het tweede jaar bracht ik door bij mevrouw Gouwy aan de Singel op ik - meen - nummer 152.
Daar heb ik een heel leuke tijd gehad. Ik zat er in de kost met marconisten, werktuigkundigen en een HTS’er, in totaal negen man.
Ik herinner me nog Freek von Stein, Hans van Eeden en Han Foeken.
Mevrouw Gouwy was een Belgische (ik meen me te herinneren dat haar man was overleden) en ze had de wind er goed onder.
Omdat ze zwaar reumatisch was, had ze elke dag hulp van verschillende leuke jongedames van de toenmalige thuiszorg.
Het grote huis bevond zich op een hoek en we hadden een gemeenschappelijke eet/huiskamer op de eerste etage.
Mevrouw Gouwy had een woonkamer, slaapkamer en keuken op dezelfde verdieping. Studeren en slapen deden we op de tweede etage waar verschillende kamers waren.
Er was echter geen douche en daarom gingen we voor een grote wasbeurt wekelijks naar het badhuis.
Hier had HTS‘er Rinus Telle ook zijn studeer/slaapkamer. Elk weekend reed hij op zijn BMW motor naar huis of naar zijn meisje Ria.
Wat mij altijd is bijgebleven zijn de woensdagen waarop we heerlijke patates frites met sla en een gebakken ei kregen.
De andere dagen aten we uiteraard ook warm, behalve op zondag want dan was er geen hulp.
Dagelijks gingen er heel wat boterhammen doorheen, maar wat wil je, met zoveel jonge knullen.
De kreet die toen steeds werd gehoord was dat elke sigaret een boterham was.
En er werd wat afgerookt in huize Gouwy. In de huiskamer stond het vaak blauw.
Ook hadden we er regelmatig een ‘gezellige avond’ waarbij ook bier werd geschonken.
Dat ging uit van mevrouw Gouwy. Vaak waren er dan ook vriendinnen van haar aanwezig.
Ik meen me te herinneren dat Marina de naam was van een dochter van zo’n vriendin.
Zij woonde een aantal huizen verderop, richting centrum.
Het was de bedoeling dat er vanaf zeven uur ‘s avonds gestudeerd werd. Op het internaat was dat natuurlijk verplichte kost in een studiezaal
met een leraar voor ondersteuning en voor het behoud van de stilte.
In het kosthuis was het de kostjuffrouw die zei dat het tijd was om te gaan leren.
Maar ook daar kon je onverwacht worden gecontroleerd. En wel door de heer De Kubber die ’s avonds ter controle naar diverse kosthuizen fietste.
Was je niet aanwezig of was je na een
vrij weekend niet op tijd terug, dan betekende dat straf. Geen verlof om een volgend weekend naar huis te gaan.
Ook Han Foeken en ik waren een keer de klos, nadat wij stiekem naar De AutoRai in Amsterdam waren geweest en niet op tijd terug waren.
Onze ouders werden hierover ingelicht. Van meneer De Kubber kregen we een uitbrander en onze straf bestond uit twee weekends in het kosthuis blijven,
uiteraard met aanwezigheidscontrole.
Na twee jaar Vlissingen ging ik zeven jaar varen bij de KPM. En later haalde ik nog verschillende diploma’s op de zeevaartschool in Utrecht en Rotterdam.
In 2001 ging ik met pensioen na eenendertig jaar bij de kolengestookte elektriciteitscentrale in Nijmegen te hebben gewerkt.
En ook nu, na zoveel jaren, denk ik met veel plezier terug aan de tijd in Vlissingen.
Henk Buiteman
Links gedeeltelijk op de foto: naam weet ik niet meer
Onder: mevrouw Roos
De dame er boven ??, een vriendin van mevrouw Gouwy
Naast mevrouw Roos met glas: dochter Marina
Er boven: Ria ?? en Rinus Telle (HTS’er)
Rechts: Henk Buiteman
Helemaal rechts: Hans van Eeden
Een gezellige avond met een biertje
Geheel links: Henk Buiteman
Tweede van rechts: Han Foeken
Idem met alom gezelligheid
Derde van links: mevrouw Gouwy met naast haar Han Foeken
Slaap/studeerkamer
Periode van pijproken
Van links naar rechts: Freek von Stein, Han Foeken en Henk Buiteman
Aan de studie met de toen veel gebruikte rekenlineaal!
Van links naar rechts: Henk Buiteman, Han Foeken, Freek von Stein
Klassenfoto met dhr. Teulings
Een van de veerboten Vlissingen/Breskens was in onderhoud geweest en maakte een proefvaart. Wij mochten een dagje meevaren.
Nog wat nagekomen foto's uit deze periode:
